Q & A هواداران نساجی؛ دلیل رفتار زشت چند تماشاگر نساجی چه بود؟
تبریکا- حتما تا الآن در جریان اتفاقات تلخ بازی نساجی و سایپا قرار گرفته‌اید. اولین دیدار دوستانه این فصل نساجی که با حضور تماشاگران برگزار شد، به خاطر رفتار زشت و زننده چند تماشاگر، سوت پایان نداشت! به همین بهانه بین دو هوادار قدیمی و بادانش نساجی جلسه پرسش و پاسخی ترتیب دادیم. دو برادری که یکی از آنها در حال حاضر در آمریکا به سر می‌برد و از یکی از مدرن‌ترین نقاط دنیا فوتبال را دنبال می‌کند. دیگری هم سینه به سینه نساجی گام برمی‌دارد و از ریز اتفاقات آگاه است. در نهایت هم امیر احسانی با محمدرضا احسانی به نقطه مشترکی می‌رسند. این گفتگوی جذاب را از دست ندهید.
از محمدرضا شروع میکنیم. چه راه‌های چاره‌سازی برای کاهش یا مدیریت این بخش از تماشاگرها داریم؟
محمدرضا: چاره کار مثل تمام راهکارها دو مسیر دارد. مسیر کوتاه مدت که بنظرم وجود کانون هوادارن قوی خصوصا در بعد فرهنگی است. ایجاد گروه‌های هواداری کم و تایید شده زیر نظر کانون هواداران، آموزش نظم تخصصی به هواداران در استادیوم‌ها، برنامه‌ریزی و برنامه داشتن مشوقین در تمام لحظه به لحظه بازی، عکس‌العمل‌های از پیش طراحی شده توسط مشوقین به اتفاقات بازی و هماهنگ کردن هواداران با خود، ایجاد جوش و خروش بین هواداران تا جایی که هیچ هواداری فرصتی برای خشونت و نابهنجاری پیدا نکند. همچنین جلوگیری از ورود افراد شرور با همکاری نیروی انتظامی و نصب دوربین و کنترل هواداران که به اجبار باید با آن کنار بیاییم. کار زیر بنایی هم باید از خانواده و مدرسه استارت بخورد تا در ورزشگاهها نتیجه آن را ببینیم و از حالت التهاب خارج شود.
امیر: فکر میکنم منشاء این رفتارها در درجه اول نبود امکانات رفاهی مناسب در سطح شهر از قبیل سینما، سالن تئاتر، کنسرت‌های موسیقی و... بطور کل نبود مراکز فرهنگی و تفریحی است. در نتیجه جوانان شهر ما مانند خیلی از شهرهای محروم دیگر، استادیوم را تنها محلی برای تخلیه انرژی‌های خود می‌دانند. و با اولین تحریک و درصورت نبود راهنمایی‌های مناسب در استادیوم این تخلیه انرژی به بدترین و زننده‌ترین شکل ممکن اتفاق می‌افتد. نکته دیگری که باعث این اتفاقات تلخ می‌شود، کمرنگ بودن اتحاد بین هواداران فعال تیم است. وقتی باتجربه‌ها بخاطر اختلاف نظر نمی‌توانند سکو را دست بگیرند، سکو به سمت هواداران نو و کم‌سن و سال‌تر سوق پیدا می‌کند.
امیر جان بنظر شما اصلا منشا اینگونه رفتارهای نابهنجار کجاست؟
امیر: در اسرع وقت باید بین تمام دلسوزانی که در سایت‌های مختلف شروع به آسیب‌شناسی اتفاقات تلخ بازی با سایپا نمودن جلسه‌ای برگزارشود و به یک وحدت رویه برسیم. مجبوریم که از روی همین سکوها جای خالی متولیان فرهنگ و آموزش شهر را پر کنیم و به هواداران جدیدتر راه و روش خویش‌تنداری و تشویق درست را نشان دهیم.
محمدرضا: با امیر موافقم ولی آسیب اصلی بنظرم از بیکاریِ مردم شهر نشات می‌گیرد. اینگونه رفتارها به ساختار اجتماعی شهرمان برمی‌گردد. که با توجه بوجود نیروی جوان زیاد و نبود زیر ساخت‌های تفریحی و تربیتی مناسب مشکلات عدیده‌ای از جمله بیکاری که مهمترین این علل هست. و مسئله مهم این است که این جوانان آموزش لازم را در کانون خانواده و در مدرسه که وظیفه آنها مبارزه با ناهنجاریهاست ندیدند. ما از بچگی دروغ و کلیه بزهکاریها را در خانواده با اعمال بسیار عادی و نادرست خانواده ناخواسته آموزش میبینیم، بعد در مدرسه و سپس در دانشگاه. مورد بعدی هم به امکانات ضعیف ورزشگاه‌های ما برمی‌گردد که ناخواسته باعث واکنش مردم می‌شود. ساعت‌ها حضور در ورزشگاه‌هایی که از صندلی نشستن تا سرویس‌های بهداشتی‌شان مطابق شان هواداران نیست باعث افزایش پرخاش‌ها می‌شود.
امیر: از نقش لیدرها هم نباید غافل شویم. لیدر باید یک نوع هوشِ خاص که مرتبط با این حرفه است را داشته باشد. باید از کشورهای مدرن و پیشرفته در فوتبال بهره برد و از آنها بعنوان یک الگو استفاده کرد. حتی به ایران دعوت شوند و در میزبانی از آنها، مفوم و کاربرد لیدری را یاد بگیریم. لیدرها باید در کم کردن تنش و چالش روی سکوها نقش پررنگی ایفا کنند. سهمی در حد یک پدر و مادر و حتی معلم. ولی زندگی شخصی این افراد بیانگر خیلی چیزهاست که ناامیدمان می‌کند. ضمن اینکه ورود بانوان به ورزشگاه هم می‌تواند جلوی خیلی از بدرفتاری‌ها را بگیرد.
