تبریکا - هنوز مدت زمان زیادی از روز جشن صعود نساجی به لیگ برتر نگذشته که فراموش کنیم با ممنوعیت ورود زنان به ورزشگاه وطنی چه فرصت فوق‌العاده‌ای برای یک جشن همگانی مردم مازندران و به خصوص قائمشهر سوخت. زنانِ هوادارِ نساجی اما ناامیدی و بن‌بست و دیوار برایشان معنا ندارد. روز بازی دوستانه با سایپا هم فرصت تازه‌ای بود تا بعد از آن اتفاق تلخ دوباره به نساجی نزدیک شوند. پشت فنس‌های ورزشگاه زیارکلا، انگار که از پشت میله‌های زندان. برای ابد و یک روز، پشتِ دیوار. اما باز هم دست از تلاش نمی‌کشند و پا به پای سکوهای مردانه، حامی نساجی‌ای هستند که متعلق به یک یک مردم مازندران است. فراتر از جنسیت. شاهد تلاش‌شان، ده‌ها دخترکانی بودند که همراه با پدر و برادر روی سکوها، آن‌ طرفِ میله‌ها، فریاد "نساجی مازندران" سر می‌دادند. شاهد حضور تاثیرگذارشان، لبخندی است که به همراه دارند. شاهد امیدواری‌شان، به زودی از راه می‌رسد. بگذارید لیگ برتر شروع شود تا ببینید چه حظّ می‌برند از حضور در حوالی وطنی.