تبَریکا - فرآیند بازسازیِ ورزشگاه وطنی ادامه دارد اما رک و پوست‌کَنده بگوییم، هر وقت از روند کار احساس رضایت و خوشنودی می‌‌شود، فعالیت‌ها به یکباره کُند می‌شوند! نباید از حق گذشت که تا به این لحظه روال بازسازی و بهسازی امیدوارکننده پیش رفته است و دست‌اندرکاران قول میزبانی ورزشگاه وطنی در اولین دیدار را داده‌اند اما مورد نگران‌‌کننده یکنواخت نبودن عملکرد مجریان امر است. پروژه اغلب پس از انتقاد‌ها و ابراز نگرانی‌ها به شدت سرعت می‌گیرد و پس از اظهار رضایت‌ها کُند و آهسته می‌شود. بهتر خواهد بود اگر این حرکت "اُفتان و خیزان" به یک روند با سرعت خوب و یکنواخت تبدیل شود.

در هفته‌ای که گذشت فاز دوم سکوی ضلع شرقی پس از بتن‌ریزی فنداسیون شروع شده است و تیرها تخلیه و تا قسمتی نیز نصب شده‌اند. فرآیند تکمیل سکو زمانبر است اما قول‌هایی مبنی بر به توافق رسیدن با فدراسیون جهت مهلت خواستن و دریافت میزبانی از شروع فصل داده شده است. قسمتی از سمت راست جایگاه رنگ‌آمیزی شد، میله‌های نگهدارنده‌ی نرده‌‌ی حفاظتی نصب شده است و بتن‌ریزی در آستانه‌ی اتمام است. همچنین تنها نصب نرده‌های حفاظتی و متعاقباً نقاشی نرده‌های سکوی سمت چپ جایگاه باقی است. سکوهای بتنی از هفته‌ی گذشته کمی پیشرفتی داشته است. نرده‌ها نصب شد اما رنگ‌آمیزی سکو و نرده‌ هنوز صورت نگرفته است. در جای دیگری از ورزشگاه شاهد آن هستیم که فنداسیون هر چهار نورافکن آماده شده است و باید کابل‌کشی انجام شود و دکل‌ها در اسرع وقت نصب شوند. باید منتظر ماند و دید که آماده‌سازی کابل‌ها چه زمان به اتمام می‌رسد. پیِ اسکوربرد هم آماده است اما فعالیتی در تکمیل پروسه صورت نگرفته است.

این موارد تغییراتی است که در یک هفته ثبت کرده‌ایم اما نوسان سرعت تغییرات ما را در خوف و رجا قرار می‌دهد. از طرفی نگرانیم که نکند ورزشگاه به شروع بازی‌ها نرسد و تیم از امتیاز میزبانی در تنها خانه‌ی واقعی خود محروم شود و از طرف دیگر گاهی به شدت امیدوار می‌شویم که ورزشگاه حتی زودتر از موعد مقرر آماده ‌‌می‌شود و میزبان بی‌برو برگشت دیدارهای نساجی مازندران خواهد بود. همه‌ی هواداران این حس خوف و رجا را تجربه کرده‌اند. البته، امیدوار و چشم انتظاریم که تدابیری اندیشیده شود تا پروژه به سرعتی یکنواخت برسد و نگرانی‌ها را از آماده‌سازی به موقع ورزشگاه برطرف کند.