تَبَریکا -  مدت‌ها بود که بعد از فرید یعقوب‌نیا، نساجی کاپیتانی در قواره اسم خود نداشت که در عین رهبری و قاطعیتی که در زمین دارد، ارتباطی عمیق و تنگاتنگ هم با تک تک هواداران داشته باشد. حالا محمد عباس‌زاده این جای خالی را پر کرده.

عباس‌زاده با تعصبی مثال‌زدنی، آجر روی آجر گذاشته و دژ محکم هواداران متعصب نساجی را سر و سامانی دوباره داده تا ریشه‌های عمیق بین مردم و نساجی، عمیق‌تر شود؛ و این ماه‌های اخیر در شهر و استان‌های دیگر هم جوانه بزند.

حالا در میانه‌ی هیاهوی رفتن و ماندن هم، محمد نمی‌گذارد پیوندش با مردم و نساجی آسیبی ببیند. هم محمد و هم مردم می‌دانند که باید دست به دست هم داد. برای نساجی. برای ساختن ِ وطنِ پیر. برای ساختن ِورزشگاه پیرِ وطنی.

عکس از قائم اسپرت

بعد این همه سوختن و ساختن با درد و رنج‌ها، هم محمد و هم مردم می‌دانند که حالا زمانِ ساختنِ آرام و گام‌به‌گامِ آرزوهای بزرگ و بزرگ‌تر است. برای ساخته شدنِ آرزوهای بزرگ‌تر، نیاز به قلب‌های بزرگ‌تر و ذهن‌های بزرگ‌تر داریم. عباس‌زاده خوب جایی را برای هزینه محبوبیت‌اش انتخاب کرده. سکوهایی که از آقای گل‌شان یک پادشاه ساختند و حالا محمد هم در تلاش است که جواب محبت‌ سکوها را با استحکام و مقاوم‌سازی سکوها بدهد. عباس‌زاده خوب می‌داند که حضورش در بین زحمت‌کشان ساخت سکو٬ چه انگیزه‌ای به آنها می‌دهد و سرعت ساخت را تسریع می‌بخشد.
ما به هم، به محمد و به نساجی قول می‌دهیم که مثل ساختنِ وطنی، آستین‌ها را برای ساختن بالا نگه داریم، دست‌ها را در دستِ هم؛ و قلب‌ها را در پیوندِ با هم نگه داریم. تا جان ‌بگیرد نساجی دوست‌داشتنیِ ما. تا جان بگیرد وطنِ ما. تا جان بگیرد وطنی؛ قلبِ شهرِ ما.