تبریکا - نمی خواهیم بدبین باشیم اما اگر اوضاع به همین منوال ادامه پیدا کند، چند قدم بیشتر نمانده تا بر پیکر بی جان نساجی در لیگ برتر مرثیه بخوانیم. زنگ تفریح تیم های دیگر لیگ برتری شدن و در نهایت سقوط به لیگ دسته یک سرانجام این وضع نابسامان خواهد بود. استعفاهای سریالی، کشمکش مالکان، جدایی سرمربی وقت و تعویق چندباره انتخاب سرمربی، و سردرگمی بازیکنانی که حالا خواهان جدایی هستند باعث شده تا اوضاع برای نساجی روز به روز بغرنج تر شود. حتی بدبین ترین هوادار نساجی هم فکر نمی کرد که نساجی در لیگ برتر دچار چنین چالش هایی شود.

? در این میان جای مالک اصلی نساجی مازندران خالیست و ایفای نقش نمی کند؛ هواداران نساجی. هواداران نساجی که طی سال ها نشان داده اند در بزنگاه های تاریخی پشت تیم خود هستند، حالا با رخوت و انفعالی بی سابقه نشسته اند تا بازیچه اخبار ضد و نقیض شوند. هوادار نساجی جسم بی رمقی شده است که برای رهایی از دردی که می کشد هیچ کاری نمی کند.

? قول معروفی است که می گوید 《جای اینکه به تاریکی لعنت بفرستی، برخیز و شمع روشن کن》. لعنت فرستادن به تاریکی در تلگرام و اینستاگرام کاری از پیش نمی برد. باید جمع هواداری نساجی بر سر یک راهکار به توافق برسد و آن را اجرایی کند. از دیدار با استاندار، مالکان تیم، نمایندگان مجلس، شورای شهر، فرماندار و کارهایی از این قبیل شروع کنند تا قائله خاتمه پیدا کند و از فروپاشی تیم جلوگیری شود. تا هوادار خودش را وارد ماجرا نکند و خواسته اش را که همان سربلندی نساجی است مطالبه نکنند، همین منوال ادامه پیدا خواهد کرد و تنها درد و رنج این کشمکش ها نصیبش خواهد شد. نمی خواهیم بدبین باشیم اما اگر مالک واقعی نساجی دست نجنباند ره به ترکستان است.

✏️ ساسان طالبی