تبریکا- تصور یک بازی که دروازهٔ تیمی با کمتر از دو شوت تحدید شود، بسیار سخت است. اما پرسپولیس توانسته این کار را عملی کند. تنها ۱/۸ شوت به طور میانگین در هر نود دقیقه به سمت دروازهٔ پرسپولیس زده شده. این موفقیت ناشی از یک همکاری تیمی خوب و توان هوازی بالا بوده است. در تیم برانکو دفاع از مهاجمان شروع می‌شود که گاهی نقش توپگیری از جلو را دارند، گاهی از عقب دفاع می‌کنند و گاهی فشار و جهت دهی اولیه را برای توپگیری نهایی در عقب زمین ایجاد می‌کنند. اکثر دقایق پرسپولیس با ۴-۴-۲ لوزی، خطی یا ذوذنقه با فشردگی بالا دفاع می‌کند. فشردگی که گاهی در ۱/۳ خودی و گاهی اطراف توپ است. از نقش مهاجمان که بگذریم، چهار هافبک پشت آن‌ها در بازی‌های لیگ با تیمی متوسط یا ضعیف در گردش توپ، با حداکثر فشار در پرس، توپ گیری نهایی را انجام می‌دهند و پشت آن‌ها، مدافعان نقش پوشش و دفع توپ دارند. به علاوه ۴-۴-۲ نسبت به آرایشی مثل ۴-۵-۱ در خط میانی باریک است و توان هوازی بالا این امکان را به آن‌ها می‌دهد که فضاهای بینشان یا فضاهای کنارشان را با دوندگی زیاد پوشش دهند. بازیکنان کلیدی پرسپولیس، هافبک‌های دفاعی جنگنده و دونده، دو مدافع وسط مطمئن، مهاجمانی سخت کوش و هماهنگ با خطوط عقبی و بازیکنان کناری باهوشی بودند که می‌دانسنند چه طور با استفاده از خط طولی بازی را ببندند. این هماهنگی سه خط و توان هوازی مهم ترین دلایل موفقیت پرسپولیس بودند.

و اما استقلال هم با آمار ۲/۶ عملکردی بسیار خوب داشته است. شفر آلمانی با تفکرات مخصوص فوتبال ژرمن‌ها وارد تهران شده. دفاع استقلال مثل بیشتر تیم‌های آلمانی مبتنی بر بستن سریع فضای اطراف توپ در هر زمانی است. این سبک ملزم به سازماندهی دفاع حتی در زمان حملات است. در تیم شفر می‌بینیم که گاهی هر دو وینگر تیم در  سمتی هستند که توپ هست و همین نزدیک بودن تعداد زیاد بازیکن به توپ، علاوه بر این که به حفظ توپ کمک می‌کند، در بستن سریع فضا و ایجاد پوشش اطراف توپ هم مؤثر است. به علاوه ما یک خط هافبک با سه بازیکن پشت سر هم می‌بینیم. اسماعیلی برای گرفتن مستقیم توپ تلاش می‌کند، فرشید باقری پشت او پوشش می‌دهد و پاس‌های کوتاه را قطع می‌کند. و کریمی بلند قد پاس‌های بلند هوایی را تصاحب می‌کند. در مجموع این عناصر موفقیت استقلال را رقم زدند.

تیم نساجی هم در هر بازی زیر سه شوت دریافت کرده که می‌تواند در مسیر ماندن در لیگ، به آنها کمک کند.
مهم ترین بخش دفاع آن‌ها در جملهٔ (( همیشه در عمق و پشت توپ دفاع کنید.)) خلاصه می‌شود. آن‌ها با سیستم ۴ خطهٔ ۴-۲-۳-۱ بازی می‌کنند که تعداد خطوط بیشتری در عمق برای پوشش وجود دارند. یعنی با هر بار گذر از لایه های دفاعی بازیکنی هست که پوشش لازم را بدهد. تعداد زیاد باریکن پشت توپ و فشردگی زیاد این امکان را به آن‌ها می‌دهد. بازیکن کلیدی آن‌ها هم ولیسانی است که علاوه بر پوشش‌های عالی، در نبرد هوایی هم خوب است. در چنین تیم‌هایی که شدیدا در عمق جمع می‌شوند، کناره‌ها برای سانتر باز است و ولیسانی با دفع این سانترها نقش مهمی دارد.
به این شکل پرسپولیس با دفاعی پویا در تمام نقاط زمین، استقلال با بستن فضا در هر منطقه‌ای و نساجی با پوشش و لایه‌های زیاد آماری عجیب و فوق‌العاده در دفاع یعنی میانگین زیر سه شوت در هر بازی را ایجاد کردند./ منبع: تنها مرجع آماری فوتبال ایران "متریکا"