آنالیز اولین بازی نساجی؛ تقلید نکو از کیروش
تبریکا - دیروز برای اولین بار از نساجیِ مدل 97-98 رونمایی شد. تیمی که حالا برخلاف 24 سال قبل، باید با تیم‌های سطح اول فوتبال مسابقه بدهد و حتما مدل فوتبالش هم نسبت به قبل تغییر خواهد کرد. تغییراتی که شناسایی و بررسی آنها در همان مسابقه اول کمی دشوار است. آن هم در دیداری دوستانه. ولی به هر حال یک سری دگرگونی‌های نسبت به قبل دیده شد که در اینجا آنها را مرور میکنیم.
عباس‌زاده در نقش جدید
ستاره خط حمله نساجی که در فصل‌های گذشته حضور پررنگ‌اش در محوطه جریمه حریف را به یاد داریم در این بازی بارها حوالی محوطه جریمه خودی دیده شد. عباس‌زاده بخش زیادی از زمان بازی در نیمه زمین نساجی حضور داشت و به همراه دو وینگر تیم و محمدعرفان معصومی خط اول پرس را شکل داده بود. مثل نقش سردار آزمون در تیم ملی. او سعی می‌کرد تا هافبک‌های دفاعی حریف را از کار بیندازد. محمد از تک فرصت به‌دست‌آمده هم نهایت استفاده را برد و گل اول نساجی را به ثمر رساند. قطعا تماشای عباس‌زاده‌ای که همچنان به راحتی و زیرکانه گل می‌زند اما حالا ستاره‌ای پرتلاش‌تر در دفاع تیمی‌است برای هواداران نساجی جذاب‌تر خواهد بود.
وظایف وینگرها در دفاع تیمی
دو بال کناری در این دیدار به جز وظایف هجومی، در پرس تیمی هم حاضر بودند و وظیفه داشتند تا عقب زمین برگردند و به دفاع چپ و راست (دیوسالار و ممشلی) کمک کنند. هماهنگ‌تر شدن وینگرها با مدافعان کناری مسیر موفقیت نساجی را راحت‌تر خواهد کرد. نکته‌ای که نکونام با تمرینات ویژه و پیوسته در پی آن است. دوندگی بالای وینگرها نشان از آمادگی بدنی مناسب مجیدی و آشوری داشت. هرچند هنوز نکونام برای اجرای خواسته‌های فنی‌اش نیاز به زمان و تمرین بیشتری همراه با بازیکنان جوان‌اش دارد و ضعف‌هایی هم در کنار زمین دیده می‌شود.
عبدی و آبشک؛ قابل‌اعتماد در وسط زمین
مهرداد عبدی که از زمان حضور جواد نکونام نقش مهمی را در ترکیب نساجی به‌عهده گرفته در این بازی هم به عنوان مرد میانه میدان نمایش قابل قبولی داشت. مهرداد در نبردهای تن به تن بهتر از قبل شده و پاس‌های قطری‌اش هم دقیق‌تر. پاس‌های پشت مدافعان حریف که در چند نوبت مهاجمان نساجی را در موقعیت‌های مناسبی قرار داد. در کنار او آبشک هم نشان داد نکونام برای در دست گرفتن نبض میانه زمین دست روی گزینه مناسبی گذاشته.
ارتباط کلامی و مسئولیت‌پذیری
در دفاع تیمی، ارتباط کلامی نقش بسیار مهمی دارد. در این دیدار شاگردان نکونام پیوسته با یکدیگر صحبت می‌کردند و هماهنگی بسیار خوبی در پوشش فضای زمین با همکاری همه بازیکنان وجود داشت. به خصوص حامد لک که با تجربه بالا سعی در ایجاد فضایی جدی برای بازیکنانی داشت که حتی اگر هم تجربه لیگ برتری داشته باشند، اما با لباس نساجی تازه از مرداد حضور در سطح اول فوتبال ایران را تجربه خواهند کرد. مسئولیت‌پذیری شاگردان نکونام در این دیدار و یاداوری بازی‌های پایانی فصل قبل نشان می‌دهد که سرمربی نساجی شاگرد خلف مکتب کیروش است. جایی که تیم، به مراتب مهم‌تر از فرد است و یازده نفره هرانچه لازم است در زمین پیاده می‌شود.
ضدحمله‌های سریع، فقط با 3 پاس
هنوز موقعیت‌سازی‌های تیم ملی با حمله‌های سریع را فراموش نکرده‌ایم. نکونام سعی کرد مدلی نزدیک به آنچه در ذهن کیروش وجود داشته را در نساجی پیاده کند. ما برابر سایپا در 5 صحنه با 3 پاس به محوطه جریمه حریف رسیدیم و هر بار خطرساز بودیم؛ و البته بدشانس که فقط یک بار این‌حملات به بار نشست. گل دوم ببرهای مازنی روی ضدحمله و با 3 پاس به ثمر رسید.
ضربه ایستگاهی خطرناک با کار تیمی
گل اول شاگردان نکونام روی ارسال علی شجاعی یار جوان و تعویضی نساجی و اثرگذاری شاهین مجیدی و ضربه سر عباس‌زاده به ثمر رسید. این گل نشان داد که در فصل پیش ِرو شاگردان نکونام برنامه ویژه‌ای رو ضربات ایستگاهی دارند. به خصوص که ترکیب نساجی پر است از بازیکنانی که در فصل‌های اخیر بارها از ضربات آزاد، گل ساخته‌اند.
دیوار منسجم دفاعی
پیش از این هم میشد حدس زد که ابوالفضل علایی و حامد شیری جز مهمترین مهره‌های جذب شده نساجیِ فصل جدید باشند. با وجود اشتباهات فردی‌ای که به دلیل پشت سر گذاشتن بدنسازی سنگین شاهد بودیم اما حالا از قبل هم دید مثبت‌تری به خط دفاع نساجی داریم و امیدواریم به این که روند فوق‌العاده دفاع نکونام با نساجی در هفته‌های پایانی لیگ یک در لیگ برتر هم تکرار شود. این امید از دیواری می‌آید که انسجام حامد و ابوالفضل می‌سازد.
استفاده از بازیکنان در چند پست مختلف هم نشان می‌دهد که در تمامی پست‌ها رقابت وجود دارد و نکونام به گونه‌ای لیست نساجی را برای لیگ هجدهم بسته که دست ِبازی برای ایجاد تغییرات احتمالی داشته باشد.
